Kaldırımların Dışında Kalan Hayatlar

Tüm Yardımlar Tek Kartta Buluşuyor: Aile Kart Dönemi Resmen Başladı!

İçeriği Görüntüle

Kaldırımların Dışında Kalan Hayatlar
Yollar hepimizin. Engelli bireyler olarak biz de bu şehirde yaşıyoruz, çalışıyoruz, sevdiklerimize kavuşmak için yola çıkıyoruz. Ancak ne zaman bir kaldırıma yönelsek, karşımıza bir bilinmezlik çıkıyor. Kimi zaman kaldırımın başında rampasız bir yükselti, kimi zaman inişi olmayan bir son. Ve çoğu zaman, hiç düşünülmemiş bir tasarım.
Zannediliyor ki biz bilerek yoldan gidiyoruz. Oysa biz de kaldırım kullanmak istiyoruz. Ama kaldırımın inişi yoksa, rampası yoksa, ya da rampası öyle bir yüksek ki inmek düşme riskiyle yarışıyorsa, ne yapalım? Mecbur kalıyoruz. Kaldırımda mahsur kalmak mı, yoksa risk alıp yola inmek mi? Her seferinde bir karar vermek zorundayız. Bu karar, sadece bir yol tercihi değil; hayatla ilgili bir karar.
Bir de yolların ortasına düşünmeden konulan bölmeler var. Araçların bile zor sığdığı dar sokaklar, bir de ortadan bölünmüşse, biz nereye sığalım? Kaldırım yok, yönlendirme yok, standart yok. Ama biz varız. İşimize, evimize, hayatımıza yetişmeye çalışan insanlar olarak varız. Arkamızda bekleyen araçlar, önümüzdeki engeller arasında sıkışıp kalıyoruz. Bu insani bir durum değil. Bu, görmezden gelinen bir hayatın sessiz çığlığı.
Şehir planlamasında engelli bireylerin varlığı hâlâ bir dipnot gibi. Oysa biz de bu toplumun eşit bireyleriyiz. Kaldırımlar sadece taş değil; erişimin, özgürlüğün ve saygının sembolü. Lütfen artık bu sembolleri eksik bırakmayın.